عمياء دخلت حياتي

بيسلم على والدته ووالده ووالدته بعد ما حضنته وقالت له وحشتنى اقعد يا حبيبى طولت علينا ليه المره دى وكانت بنت عمه دخلت وبتقول احمد ايه ده كله اتوحشناك ليه غبت علينا ده كله انا عارفه ايه اللى محببك فى الشغل اللى بعيد عننا ده قالت والدته بكره يتلم شملكوا وتسافرى معاه خلاص والدك ووالده اتفقوا من كام يوم ان يتم تحديد ميعاد لكتب كتابكم لما احمد يرجع الاجازه دى وهو احمد جه بالسلامه الحمدلله 
احمد ها ايه يا ماما اللى بتقوليه ده كتب كتاب ايه دلوقتى بس لسه بدرى 
ورده بنت عمه ايه يا احمد شكلك مش مبسوط ومتضايق من كلام الحاجه 

احمد فى باله وبعدين بقى فى الورطه دى اعمل ايه 
احمد لا يا ورده ايه اللى هيضايقنى بس بالعكس 
ورده مش باين عليك يعنى انه بالعكس انت راجع ليه متغير المره دى 
احمد متغير ازاى انا عادى ولا متغير ولا حاجه
ورده لا متغير انت كنت بتبقى راجع كل مره فرحان كده وملهوف على قعدتك معانا وكنت كله مره تقول ادخلى ياوروده دوقينى الطاجن اللى بحبه من ايدك واطبخيلى مع والدتى وفين هزارك وكلامك معايا
والدته فى ايه ياورده الواد لسه داخل احنا بس اللى ما ادنالوش فرصه يقعد ويستريح ونزلين رغى معاه أصله كان واحشنه تعالى ياورده ندخل نعمل له حاجه يأكلها من اللى بيحبها عقبال ما يستريح شويه 

سابوا احمد ودخلوا واحمد شرد بتفكيره هو انا اخلص من حيره هناك انى مش عارف اوصلهم اللى جوايه واجى هنا واكون بردوا فى حيره ومش عارف اقولهم اللى جوايه اعمل ايه واتصرف ازاى
ودخل احمد غرفته يريح شويه غير ملابسه وريح ظهره عل السرير وفضل باصص لسقف الغرفه ومحتار وشويه ووالدته دخلت عليه الغرفه احمد انا حسيت ان فى حاجه عاوز تقولها بس سكت عشان ورده موجوده فأنا سبتها فى المطبخ وجيت اعرف فى حاجه ولا ايه 
احمد بصراحه فى يا حاجه محيرانى اوى بس انا عارف انك انتى اللى هتقفى معايا
الحاجه فى ايه يا حبيبى قول مالك 
احمد انا هحكيلك كل حاجه من الاول خالص انا فى يوم جانى الحج اللى كان جب لى شغل فى البلد اللى شغال فيها دلوقتى وقال لى انا يابنى اتعملت معاك كتير وعشرتك وعرفت انك شخص محترم ومتربى وابن ناس .......وكمل كل الحكايه اللى عرفتها للآخر
وبعد ما خلص الحكايه قال ليها وبنته صحيح عمياء بس انا حبتها وقلبى اتعلق بيها وهى كمان حبتني واتعلقت بيا وما بقاش ليها فى الدنيا غيري اعمل ايه يا حاجه شورى عليا
الحاجه تعمل ايه فى ايه يابنى انت ناسي ان ابوك متفق مع عمك من زمن الزمن انك لورده وهى ليك وانت عمرك ما قولت لا ما بحبهاش ولا بكرها 
احمد بس بردو عمرى ما قولت انى بحبها انا بس ما كنش امامى غيرها وكانت امر واقع إنما مشاعرى دلوقتى اتغيرت وبحب انسانه تانيه ومحتاجانى اكتر من ورده ورده ليها أهلها إنما ندى ملهاش غيري 
الحاجه يابنى اللى انت فيه ده مش حب ده شفقه وانها صعبانه عليك
احمد لا طبعا انا عارف ايه اللى فى قلبى انا بحبها فعلا وماقدرش استغنى عنها ارجوكى يا حاجه افهمينى وقولى لى اعمل ايه
الحاجه يابنى اسمع كلام وسيبك من الكلام ده وطاوع والدك الحكايه مش ناقصه انك تيجى تدخل بينهم العداوه انت ناسي ان بنت عمك هيتوقف حالها بسببك لان الكل فاهم ان ورده ليك وانت ليها الكل هيسال ايه السبب اللى يخلى ابنه عمها يسبها بعد ده كله ويعادى عمه الا لو كان الموضوع فى انه وانت يا احمد قبل ما تدخل نفسك فى حكايه زى دى ما فكرتش فى بنت عمك 
احمد انا دخلت فيه مش بمزاجى وماكنتش متصور ان الامور هتكون كده وبعدين انا اكمن ما فيش بينى وبين ورده اى شيء رسمى الموضوع ما كانش فى بالى الموضوع كله كان كلام بين والدى وعمى 
الحاجه وانت مش عارف ان الكلمه فى بلدنا كأنها عقد 
احمد اللى حصل