عمياء دخلت حياتي

انا مش هسيبه انت فاهم 
احمد ياوه اتفضلى بقى وكفايه فضايح 
الجاره انا قولتلك ومشيت
احمد وبعدين فى البلوى دى انا زهقت ودخل نام
تانى يوم
صحيت ندى بدرى زى ما هيا متعوده وقالت لنعمت جاهزى الفطار ولما ا احمد يصحى عرفيه ان الفطار جاهز 
نعمت جهزت الفطار وغطته وسبته فى المطبخ وأعدت فطار لندى واخدته ليها فى غرفتها عشان تفطر 
نعمت انا جهزت ليكى الفطار اتفطلى
ندى لا انا هنتظر ا احمد لما يصحى وهفطر معاه
نعمت طب اروح اصحيه عشان يفطر مع حضرتك حضرتك متعوده تفطرى فى الميعاد ده
ندى لا احنا منعرفش هو بيصحى امتى وبيروح شغله امتى بلاش نقلقه يمكن بيقوم متأخر سبيه لما يصحى لوحده هيجرى ايه ياعنى لما ااخر فطارى شويه

نعمت اللى تشوفيه حضرتك انا هدخل افطر فى المطبخ تطلبى حاجه تانى 
ندى اه بقولك ايه 
نعمت نعم 
ندى تعرفى توصفى لى ا احمد 
نعمت ازاى يعنى اقصد من حيث ايه
ندى من حيث شكله طبعا اى حاجه تانيه اكيد هعرفها إنما شكله ايه طويل ولا أقصير ضخين ولا رفيع شكل وجه لون عنيه كده يعنى
نعمت ايه احنا لحقنا
ندى تقصدى ايه بأحنا لحقنا دى
نعمت ها لا ماقصدش حاجه انا اقصد يهم حضرتك ايه فى صورته 
ندى نعمت بلاش لماضه واخلصي 
نعمت حاضر حاضر هو طويل وجسمه لا طخين ولا رفيع ولون عنيه سود وشعره اسود ناعم ومرجعه للخلف ووسيم يعنى بأختصار هو مز
ندى ايه مز دى يا قليلة الادب يالا غورى على المطبخ
نعمت يعنى كده عشان عرفتى اللى كنتى عاوزة تعرفيه تهزقينى بعديها ماشي ماشي بعد كده هخلينى فى شغلى بس ومليش دعوه بأى حاجه تانيه 
شويه واحمد صحى ونده على نعمت 
احمد معلش يانعمت ممكن تعملى لى شاى 
نعمت ليه هو حضرتك مش هتفرق
احمد لا انا متعود افطر فى الشغل اصل مين اللى هيعملة فطار وانا عايش لوحدى 
دخلت ندى على الكلام
ندى طب انت كنت الوحدك وعشان كده ما بتفطرش فى البيت إنما دلوقتى الحال اتغير وفى ناس مستنياك عشان تفطر معاك
احمد ياسلام هو انا أطول افطر مع الوجه الحسن ده 
ندى مش قولتلك انك بكاش 
احمد انا ابدا والله
ندى تانى والله بضحك جهزى الفطار على السفره يانعمت
نعمت حاضر اتفضلوا هو جاهز
جلسوا على الفطار 
احمد تعرفى ياندى عملته الشقه حس وبقيت حاسس ان فيها حياه ماكنتش اعرف ان اللمه حلوه كده 
ندى اكيد طبعا وعشان كده كنت بقولك تجيب اهلك يقعدوا معاك اهو يونسوك ويحموك من الشياطين اللى بتحوم حواليك 
ابتسم احمد وفهم قصدها
احمد اه عندك حق والله
ندى هاتى يانعمت التليفون اتصل على بابا اطمن عليه
نعمت حاضر 
اتفضلى التليفون
احمد طلبتي ليها الرقم
ندى ما تقلقش انا حافظه الرقم وحافظه أماكن الزراير ما انا قولتلك انا شاطره وبحفظ كل حاجه بسرعه
احمد الظاهر كده فعلا
ندى اتصلت على والدها جرس وما بيردش قالت هو ما بيردش ليه غريبه رنت تانى بردوا ماردش 
احمد قال ليها اكيد فى فرق توقيت بنا وبين البلد اللى سافر ليها وممكن يكون نايم وما سمعش التليفون انا هنزل اروح الشغل وياريت تختاري انتى ونعمت فستان ليكى عشان الرسمه
ندى انت لسه مصمم بردو 
احمد طبعا دا انا كمان بفكر ادخل بيها مسابقه معلن عنها
ندى يعينى عليك كده يبقى ضمنت انك خسړت
احمد طب هنشوف انا متأكد انى هكسب بيها الجائزه الأولى
ندى انت حر 
قام احمد ونزل على الشغل
وبعد ما نزل احمد بساعتين اتصل والد ندى عليها وطمنها انه وصل وانه بخير وهو طبعا كان بيكلمها بيسلم عليها قبل ما يدخل العمليه وهو فى باله انه ممكن يكون بيودعها الوداع الاخير وكان بيبكى وهو بيتكلم وهى لما حست بتغير صوته سألته فى حاجه يابابا فقال ليها لا مافيش ياحبيبتى انا كويس خلى بالك من نفسك وان شاء الله مش هتأخر عليكى سلام وقفل الخط وفضل يبكى وهيا قلبها ما كنش مرتاح حسه ان صوته مش طبيعى وعشان كده بعدها بكام ساعه اتصلت عليه تانى اكثر من مره كان يرن دون رد وبعد ذلك اعطاها التليفون مغلق وغير متاح قلقت اوى وحست ان