عمياء دخلت حياتي

حابب انا مفهم البواب ان ممكن حد يجى قربنا مع بنتى ويقعدوا فى الشقه سلام يا احمد ادعيلي 
احمد سلام ربنا يرجعك لينا بالسلامه 
أغلق احمد الخط ومد ايده بالتليفون لندى 
احمد اتفضلى تليفونك كده تقلقين عليكى 
ندى وتقلق ليه وبعدين عاوزين اسمع اللى سمعته ده وأفضل قاعده ليه ماعنديش ډم 
احمد وانا ذنبي ايه واحده ومجنونه وعقلها ضايع منها تزعلى منى ليه
ندى ما فيش واحده تفضح نفسها بالشكل ده الا لو حصل حاجه بينك وبينها فعلا ما تحولش تكدب عليا لان انا ما يهمنيش الحقيقه ايه بس اللى يهمنى كرمتى اللى اتهانت وظن الجيران فيا 

احمد طب ايه اللى انتى شيفاه واللى تأمرى بيه نعمله
ندى انا بس عشان ما حبتش ازعل والدى وقولت كلها يومين ولا ثلاثه ويرجع فا ملهاش لازمه ازعله وهو بعيد عنى عاوز تقعد معانا هنا ماشي إنما أنا مش هرجع شقتك دى تانى عند المجنونه دة 
احمد بس والدك قال لى ان الشقه هنا خطړ عليكى عشان فى ناس زعلانين مع والدك وممكن يفكروا ياءذوكى فهنرجع شقتى ووالدك قال لى على عنوان شقه ممكن ننقل فيها هبقى اروح اشوفها الا صحيح انتى فتحتى الشقه دى ازاى
ندى بابا بيسيب ديما مفتاح اي شقه لينا مع البواب 
احمد طب كويس يبقى كده هجد مفتاح الشقه مع البواب لحسن نسيت اسأله المفتاح فين 
ندى خلاص خلينى هنا لحد ما تروح وتشوف الشقه وتنقل فيها 
احمد لا انا لازم انفذ أوامر والدتك قال ننزل دلوقتى يبقى ننزل دلوقتى يالا يا ندى
ندى امرى لله 
وقامت ندى ورجعوا مع احمد

واول ما وصلوا العماره كانت جارة احمد واقفه أمام الباب
احمد وبعدين بقى فى المصېبه دى 
نعمت اقتربت من اذن ندى 
نعمت ستي ندى جارته اياها واقفه وشكلها ناويه على فضايح تانى
واقفت ندى وقالت
ندىنعمت بقولك ايه رجعينى ما ترح ما جينه انا مش حمل اسمع كلام تانى زى اللى سمعته
احمد مسك ايد ندى 
احمد رايحه فين استنى 
ندى راجعه الشقه بتاعتنا تانى 
احمد ما تشغليش بالك بيها ولا كأنها واقفه وعلى الله تتكلم 
ندى اتفضل لما اشوف اخرتها
اول ما قربوا من الجاره احمد سبق ودخل باب العماره قبلهم عشان لو اتكلمت يتصدر ليها ولكن عدى من جانبها ولم تتكلم معاه و نعمت بصتلها من فوق لتحت واخدت ندى ولسه طالعه راحت الجاره مسكت ايد ندى ولفتها ليها وهى ماتعرفش أنها ما بتشوفش وزعقت فيها
الجاره ممكن اعرف طلعه على فين ان شاء الله طبعا طالعه عند خطيبى ما انت شكلك خطافت رجاله
احمد لف واتجه على الجاره ولفها وضربها بالكف
احمد انتى ازاى تكلميها بالشكل ده وايه خطيبك دى احنا مش هنخلص من رمى الجتت ده هو انا مش مائة مره قولتلك انا ما ليش فى الف والدوران ده انا عمرى وعدتك بأى حاجه ارحمينى بقى انتى مش هترتاحى الا لما اسيب العماره كلها عشانك وامشي ارحمينى بقى انا عارف اهلك بيسبوكى ترمى بلاكي على الناس وبيروحوا فين
وراح مزعق فى نعمت 
احمد واقفه بتتفرجى على أيه خدى ندى واطلعى وراح طالع وراهم وساب الجاره 
الجاره بقى كده ماشي يا احمد انا هوريك انا مين وازاى تضربني وتبهدلنى عشان الرمامه اللى لممها من الشارع دى انا عارفه سكان العماره ساكتين على المسخره دى ازاى بس هما يسكتوا براحتهم إنما أنا مش هسكت
طلعوا فوق ودخلوا 
ندى احنا مش هينفع نقعد هنا ياريت زى ما وعدتنى تروح تشوف الشقه ولو جاهزه للجلوس فيها تيجى تجهز اغراضك وتخدنا ونمشي فى اسرع وقت 
احمد خلاص بكره وانا راجع من الشغل هاسأل عن العنوان واروح على الشقه بس دلوقتى نعمت تدخل تعملنا حاجه ناكلها 
وانتى ياندى ممكن تدخلى مع نعمت قبل ما تدخل المطبخ غرفتك تلبسك الفستان خلينا نبدأ الرسمه 
ندى رسمت ايه بس احنا فى ايه ولا فى ايه 
احمد لا بقولك ايه احنا اتفقنا هنرجع فى كلامنا ولا ايه 
ندى يالا يانعمت يالا دلوقتى يقولك اننى عاوزه تضيعى مستقبلي ويحسسني بالذنب 
احمد شاطره حافظتينى لا باين عليكى فعلا